از قرن دوم پیش از میلاد تا قرن هشتم میلادی، تعداد زیادی از ایرانیان وارد چین شدند و برخی از واژگان ایرانی به عنوان زبان خارجی مناطق غربی، به چین معرفی شدند. در این مقاله، به تحلیل ریشهشناختی چند واژۀ مرتبط یعنی «یه لوء هه» (ye luo he)، «سو مو جه» (Su mu zhe)، «آستانه» (A si ta na) و «هویی هویی شی پین» (Hui hui shi pin) در ادبیات چین میپردازیم، تا همکاران در مطالعات آسیای مرکزی و ایرانشناسی بتوانند با هم دربارۀ آن بحث کنند.
برای مطالعه متن کامل در سایت مرجع، اینجا را کلیک کنید.
