آثار شهر باستانی لیانگژو (حدود ۳۳۰۰-۲۳۰۰ پیش از میلاد)، واقع در پایین­ترین بخش دشت رودخانۀ یانگ تسه در سواحل جنوب شرقی چین است و درواقع، مرکز قدرت و اعتقادات یک دولت منطقه ای اولیه بوده است. این آثار باستانی، شواهدی از وجود یک حالت اولیۀ منطقه ای در بخش­های پایین رودخانۀ یانگ تسه در اواخر دورۀ نوسنگی چین است که کشت برنج، وجه تمایز اجتماعی آشکار آن بود. در عین حال، گواه منحصر به فردی برای مفهوم هویت فرهنگی، سازمان اجتماعی و سیاسی و سطح توسعۀ اجتماعی و فرهنگی در چین و مناطق اطراف آن در اواخر دورۀ نوسنگی و اوایل عصر مفرغ است.

پ

برای مطالعه ادامه مطلب در سایت پایگاه تحلیلی جامعه و فرهنگ ملل، اینجا کلیک کنید.