فهرست سرخط اخبار امروز، ۲۶/آبان/۱۳۹۹:

• روزنامه دنیای اقتصاد:

1. [cl-popup title=”چین انتظار دارد بایدن به اندازه ترامپ سختگیر باشد / تغییر لحن شاید، تغییر رفتار هرگز” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – چین انتظار دارد بایدن به اندازه ترامپ سختگیر باشد / تغییر لحن شاید، تغییر رفتار هرگز” align=”right” size=”xl”]دنیای‌اقتصاد : سرانجام پس از چند روز تاخیر، دولت چین هم روز جمعه ۲۳ آبان ماه به جرگه کشورهایی پیوست که پیروزی بایدن در ریاست‌جمهوری را به او تبریک گفتند. چینی‌ها امیدوارند که پس از چند سال خصومت و بی‌اعتمادی میان این کشور و ترامپ، دوران بایدن دوره صلح و آرامش و خوابیدن توفان در روابط دو کشور باشد. «ریموند ژونگ» در گزارش ۱۳ نوامبر برای نیویورک‌تایمز نوشت، پیام چین نشان از آغاز گرمی در روابط دوجانبه است. «وانگ ونبین»، یکی از سخنگویان دستگاه دیپلماسی چین، در یک کنفرانس خبری با اشاره به پیروزی بایدن و معاونت اولی کامالا هریس گفت: «به آقای بایدن و خانم هریس تبریک می‌گوییم. ما به انتخاب مردم آمریکا احترام می‌گذاریم.» او افزود وزارت خارجه پیش از این اندکی تامل کرد تا نتیجه انتخابات مشخص شود و سپس پیام تبریک بدهد. این مقام وزارت خارجه چین در ادامه سخنانش افزود به حقوق، قوانین و رویه‌های آمریکا در تعیین برنده یا بازنده احترام می‌گذارد. ترامپ هنوز رسما نتیجه انتخابات را نپذیرفته و اما و اگر می‌آورد و تیم او در حال تنظیم شکایت حقوقی و به چالش کشیدن نتیجه انتخابات است. اما این امر باعث نشده که رهبران جهان به بایدن تبریک نگویند. به نوشته گزارشگر نیویورک‌تایمز، معنای دیگر پیام تبریک رهبران جهان به بایدن این است که از نظر جهانیان بایدن برنده انتخابات است حتی اگر ترامپ نتیجه را نپذیرد. بسیاری از متحدان دموکراتیک آمریکا در جهان با بایدن صحبت کرده و به او تبریک گفته‌اند، اما چندین نفر از رهبران اقتدارگرای جهان که روابط گرمی با ترامپ در دوران ریاست او داشتند، همچنان سکوت اختیار کرده‌اند. از آن جمله‌اند «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه و «خائر بولسانارو»، رئیس‌جمهور برزیل. در دوران ترامپ، روابط آمریکا با چین به پایین‌ترین حد خود رسید، چرا که او رویکردی تقابلی در برابر چین در زمینه‌های تجاری، فناوری، حقوق بشر و مجموعه‌ای دیگر از مسائل اتخاذ کرده بود. ژونگ، گزارشگر نیویورک‌تایمز، افزود اگرچه لحن آمریکا در دوران بایدن ممکن است نرم‌تر شود، اما کارشناسان انتظار ندارند که بایدن به‌طور کامل سیاست‌های ترامپ را کنار بگذارد. به‌عبارت دیگر، ممکن است لحن آمریکا تا حدود نرم‌تر شود، اما کلیت استراتژی آمریکا و رویکرد تقابلی این کشور با چین دچار تغییرات بنیادین نخواهد شد. نگرش بایدن نسبت به چین در دوران اوباما و زمانی که معاون اول بود سخت‌تر شد. در مسیر رقابت‌های ریاست‌جمهوری هم بایدن رئیس‌جمهور چین را «اوباش» خواند. او گفته بود که ظهور چین «بزرگ‌ترین چالش استراتژیک» برای ایالات‌متحده و متحدانش است. کارزار انتخاباتی جو بایدن همچنین در جریان مبارزات انتخاباتی برخورد چین با اقلیت مسلمان اویغور را «نسل‌کشی» ارزیابی کرده بود. نامزد دموکرات‌ها در جریان تبلیغات انتخاباتی خود در مورد رئیس‌جمهوری چین گفته بود: «او فردی است که در کل اسکلت بدنش یک استخوان از دموکراسی هم وجود ندارد.» بایدن سال‌جاری در مقاله‌ای در فارن‌افرز نوشت: «ایالات‌متحده باید با چین سخت برخورد کند.» بایدن در حوزه‌هایی مانند سرقت مالکیت فکری از شرکت‌های آمریکایی، استفاده از فناوری‌های نظارتی آمریکایی برای تسهیل سرکوب مردم و تلاش‌های چین برای گسترش دسترسی‌اش به اقصی نقاط دنیا با ترامپ اشتراکات زیادی دارد. با این حال، بایدن برنامه‌هایی در برابر چین مطرح کرده است، اما در سخنرانی پیروزی‌اش روشن کرد که اولین اولویت او مهار کروناست. گزارشگر نیویورک‌تایمز معتقد است که هنوز روشن نیست ترامپ در هفته‌های پایانی ریاست خود بر کاخ سفید چه برنامه‌هایی را در برابر چین به‌کار خواهد گرفت. روز پنج‌شنبه ترامپ فرمانی اجرایی صادر کرد و آمریکایی‌ها را از سرمایه‌گذاری در چندین شرکت که پیوندهایی با ارتش چین داشتند منع کرد؛ او با این کار یک گام دیگر برداشت تا اقتصاد و بازارهای آمریکا را از چین جدا سازد. اگرچه «شی‌جین‌پینگ» و دیگر مقام‌های چینی در مورد نتیجه انتخابات سکوت اختیار کردند اما رسانه‌های دولتی این کشور هیچ محدودیتی در سخن‌پراکنی علیه ایالات‌متحده نداشتند. «گلوبال تایمز»، صدای «باز»های حزب کمونیست چین، نوشت: «مردم چین نمی‌خواهند پس از انتخابات آمریکا دچار مشکل شوند.» این روزنامه افزود: «اکنون شرایط حاضر شاید دیوانه‌وارترین لحظات برای آمریکایی‌ها باشد، اما می‌دانیم که این آسیب پذیرترین لحظه آنها هم هست.» برخی مفسران ابراز امیدواری کرده‌اند که بایدن با وجود اختلافات حل نشده در برخی زمینه‌ها مانند وضعیت تایوان و جنبش دموکراسی‌خواه در هنگ‌کنگ از شدت تنش‌ها تا حدودی بکاهد. این اختلافات طی کنفرانس خبری یکی از سخنگویان وزارت خارجه چین در روز شنبه نمود آشکارتری داشت. او به سخنان مایک پمپئو که روز قبل در مورد تایوان ایراد کرده بود واکنش نشان داد. وزیر خارجه آمریکا روز پنج‌شنبه در یک مصاحبه رادیویی گفت که تایوان، به‌عنوان یک دموکراسی خودمختار، بخشی از چین نیست. تعامل آمریکا با این جزیره کوچک و فروش تسلیحات پیچیده نظامی به آن خشم مقام‌های پکن را برانگیخته است. به‌دنبال حمایت‌های آمریکا از تایوان، چینی‌ها مدتی پیش مانوری نظامی برگزار کرده و جنگنده‌های این کشور بر فراز تایوان به پرواز درآمدند. اگرچه چین با تاخیری تقریبا ۱۰ روزه تبریک گفت، اما تا لحظه تنظیم این گزارش هنوز رهبران برخی کشورها ازجمله روسیه، کره شمالی و برزیل به بایدن تبریک نگفته‌اند. مکزیک هم از دیگر کشورهایی است که هنوز تبریک نگفته است. برخی معتقدند عدم تبریک این کشورها می‌تواند دو دلیل داشته باشد. یکی اینکه، آنها در انتظارند تا نتایج به‌طور قطعی اعلام شود. دیگر آنکه می‌ترسند مبادا تبریک آنها باعث شود ترامپ در روزهای باقی مانده در کاخ سفید اقدامات سفت و سختی علیه آنها اتخاذ کند. برخی کارشناسان گزینه دوم را ترجیح داده‌اند. «استیون. لی مایرز» هم در گزارش دیگری در نیویورک‌تایمز در ۱۳ نوامبر نوشت، در بحبوحه بی‌تفاوتی رهبران چین به نتایج انتخابات آمریکا اما در نهایت رهبران این کشور به این نتیجه رسیدند که مهم نیست چه کسی برنده است. ایالات‌متحده همچنان موضعی مخالف در برابر ظهور چین خواهد داشت و بهتر این است که تبریک زودتر روانه کاخ سفید شود. با این حال، به نوشته این گزارشگر، رهبر چین درایت به خرج داده و کوشیده کشورش را از مخمصه نزاع با آمریکا دور سازد و تا حد امکان موانع پیش روی ظهور چین را با وجود مخالفت‌های ترامپ بردارد. چین اکنون با دولتی مواجه است که وعده داده به اندازه ترامپ سختگیر باشد. اگرچه بسیاری از تغییر در لحن آمریکا در دوره بایدن و عدول از رویکرد بعضا نژادپرستانه ترامپ استقبال می‌کنند، اما این باور در میان مقام‌های چینی وجود دارد که بعید است به سرعت سیاست‌های تقابلی آمریکا در دوران بایدن تغییر کند. به نوشته مایرز، بدون امتیازات چشمگیر از سوی دولت چین- که ظاهرا بعید است- تنش‌های بنیادین میان دو کشور به این زودی‌ها فروکش نخواهد کرد. احتمال دارد این تنش‌ها در برخی حوزه‌ها مانند تجارت، فناوری، تایوان و حقوق بشر حتی بدتر هم بشود. با این حال، به گفته «کارل مینزنر» استاد حقوق و سیاست چین در دانشگاه فوردهام در نیویورک، «پیروزی بایدن لزوما به معنای تغییرات بنیادین در سیاست‌های محوری آمریکا در قبال چین نخواهد بود». به گفته این استاد دانشگاه «چین در مسیر حرکت به سوی حاکمیت تک‌نفره شی‌جین‌پینگ است و وی تمایل زیادی دارد تا قدرت حزب را بر امورات و مقدرات جامعه افزایش دهد». به گفته او، این ممکن است یکی دیگر از محورهای تنش میان دو کشور باشد. به‌نظر می‌رسد مقام‌های چینی ازجمله رئیس‌جمهور این کشور و دیگر مقام‌های ارشد با علم به این وضعیت، از ارسال پیام مستقیم خودداری کرده و پیام تبریک از زبان یکی از سخنگویان وزارت خارجه بیان شده باشد. اگرچه چینی‌ها خواستار کاهش تنش با آمریکا و احیای مذاکرات در برخی حوزه‌ها شده‌اند، اما برخی دیگر منتظر چالش‌های بزرگ‌تر هستند به‌ویژه در حوزه حقوق بشر و فناوری. چینی‌ها می‌ترسند بایدن در هماهنگی و همراهی با اروپایی‌ها موانعی پیش روی قدرت نظامی و اقتصادی چین بیفکند.[/cl-popup]
2. چین و آمریکا؛ ناجی خودروسازی ژاپن
3. تفاوت معنادار آمار با حضور ستاره ایرانی / امپراتوری حدادی در چین

• خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا):

1. تهران نرخ رسمی ۴۷ ارز ثابت ماند
2. سخنگوی سازمان غذا و دارو: آزمایش انسانی ۲ واکسن ایرانی کرونا آغاز شد
3. [cl-popup title=”چرایی تاخیر چین و روسیه در تبریک به بایدن از نگاه نیوزویک” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – چرایی تاخیر چین و روسیه در تبریک به بایدن از نگاه نیوزویک” align=”right” size=”xl”]تهران- ایرنا- نشریه آمریکایی نیوزویک در مطلبی با اشاره به تاخیر و تامل چین و روسیه در تبریک پیروزی بایدن، دلیل این امر را در برخی ملاحظات ژئوپلیتیکی این دو کشور دانست . به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از این نشریه آمریکایی، جای تعجب نیست که پکن مدت زیادی منتظر ماند تا به «جو بایدن» رئیس جمهوری منتخب برای پیروزی در انتخابات تبریک بگوید یا اینکه مسکو هنوز واکنشی به این پیروزی نشان نداده است. اگرچه آن‌ها از توضیح در خصوص این تاخیر امتناع ورزیده‌اند، اما به نظر می‌رسد این امر بازتاب تمایلات این دو کشور بوده و ریشه در ملاحظات ژئوپلیتیکی دارد.   دولت ترامپ به دلیل رویکرد یک جانبه گرایانه و تغییر راهبرد آمریکا به سوی رقابت با قدرت‌های بزرگ جهانی شناخته می‌شود، اما رهبران چین و روسیه می‌دانند که دولت بایدن یک رویکرد چندجانبه و کاملا هدفمندتر در مقایسه با راهبرد رقابتی ترامپ دارد که به جای تضعیف یا تحقیر متحدانش از آن‌ها کمک می‌گیرد.  در دولت ترامپ وسواس در مورد لزوم مبارزه با تروریسم سبب توقف تلاش‌های آمریکا برای مدیریت و مقابله با چین و مسکو به عنوان دو کشور مقتدر شد و این امر سبب برهم خوردن نظم جهانی، درهم شکستن همبستگی با غرب و تغییر تصویر جهان به همان شیوه‌ای که روسیه و چین می‌خواستند گردید. لذا مشکل اساسی راهبرد دولت ترامپ، نحوه اجرای آن بود.  به عنوان مثال دولت ترامپ در کمترین حالت رابطه پیچیده و ناسازگاری با مسکو داشت. در اوایل دوره ریاست جمهوری ترامپ، مشخص شد که آمریکا سیاست دوگانه‌ای در قبال روسیه دارد. به این ترتیب که آژانس‌های اجرایی دولت ایالات متحده مجموعه‌ای از سیاست‌های کاملا سازگار، استراتژیک و رقابتی را در قبال کرملین داشتند حال آنکه کاخ سفید رفتاری متضاد نشان می‌داد.  دولت ترامپ با متحدان اروپایی خود نیز رفتاری متفاوت از دولت‌های پیشین در پیش گرفت؛ به این ترتیب که سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را بی‌ارزش خواند و همزمان تهدید به خروج از این پیمان کرد.  در خصوص چین، دولت ترامپ از همان روزهای نخست تلاش کرد دولت تهاجمی اقتصادی خود را درنده‌تر از تمامی دولت‌های قبلی پیش ببرد. او با وضع تعرفه بر کالاهای وارداتی از چین جنگ تجاری را با چین کلید زد. ترامپ همزمان اقدامات مشابهی با متحدان اروپایی خود در پیش گرفت و با وضع تعرفه بر کالاهای وارداتی از اروپا، عصری تازه در تجارت آمریکا با اروپا رقم خورد. ترامپ حتی کره جنوبی را که یکی از متحدان دیرینه واشنگتن است تهدید کرد که نیروهای خود را از آن خارج خواهد کرد مگر اینکه سئول برای تأمین هزینه‌های خود حدود ۴۰۰ درصد بیشتر بپردازد.  حال با فرض اینکه دولت بایدن تمرکزش را بر امنیت ملی برای رقابت با قدرت‌های بزرگ حفظ کند، به نظر می‌رسد رئیس جمهوری منتخب به دنبال رویکرد چندجانبه‌تری در قبال پکن و مسکو باشد. این امر به ویژه از نظر سیاست‌های اقتصادی درست است، جایی که دولت بایدن می‌تواند به نام پیگیری روند رو به افزایش امواجی که تمامی متحدان و دوستان آمریکا را از واشنگتن دور کرده است، به سرعت اختلافات تجاری دو سوی اقیانوس اطلس را برطرف کند و همبستگی را با اروپا افزایش دهد. بنابراین بایدن می‌تواند بر گسترش و ایجاد توافق نامه‌های تجاری و سرمایه گذاری موجود با متحدان متمرکز شود.  لذا تقویت و تحریک مجدد اقتصاد دموکراسی‌های لیبرال، هماهنگی الزامات سختگیرانه و نظارت بر سرمایه گذاری چین در غرب و همکاری با متحدان اصلی برای کاهش وابستگی به نفت و گاز روسیه نخستین اقدامات لازم در سال ۲۰۲۱ است که می‌تواند نگرانی‌هایی در پکن و مسکو در پی داشته باشد.  از سوی دیگر، با توجه به عمق و وسعت همه گیری و رکود اقتصادی ناشی از آن، نظم بخشیدن به امور اقتصادی باید جبهه نخست تلاش دولت بایدن باشد و یک رویکرد چند جانبه به راحتی موفقیت در این امر را تسهیل می‌کند.  فراتر از قلمرو اقتصادی، پکن و مسکو از نقطه نظر مسائل دفاعی و امنیتی باید رویکرد چندجانبه‌تری از دولت بایدن انتظار داشته باشند. در اروپا هم این امر ممکن است شامل انتظاراتی از جمله بازگشت واشنگتن به تعهداتش در قبال ناتو، قطع فوری طرح کوته بینانه خروج نیروهای آمریکایی از آلمان و تلاش‌های قوی‌تر برای افشا و مقابله با جنگ ترکیبی روسیه علیه غرب باشد.  در زمینه دفاعی و امنیتی و سیاست‌های اقتصادی، شرکای آمریکا از رویکرد چندجانبه دولت آینده واشنگتن سود بیشتری می‌برند و روسیه و چین تنها نظاره گر خواهند بود. لذا جای تعجب نیست که پکن و مسکو به دنبال ایجاد اختلاف میان واشنگتن و شرکایش و تضعیف همبستگی آمریکا و اروپا هستند. اما با روی کار آمدن بایدن یک رویکرد چندجانبه سهم یکسانی از بازی به تمامی قدرت‌های بزرگ می‌دهد؛ چیزی که نه روسیه و نه چین نمی‌خواهند شاهدش باشند.[/cl-popup]
4. آمریکا همچنان به دنبال تحریم چین

• خبرگزاری صدا و سیما:

1. سومین نمایشگاه بین المللی واردات شانگهای
2. در سردخانه‌ای در شهر لانژوی چین / کشف ویروس کرونا در میگوی وارداتی از عربستان به چین

• عصرزاگرس:

1. احیای مجدد گروه کواد و تقابل با چین
2. [cl-popup title=”احیای مجدد گروه کواد و تقابل با چین” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – احیای مجدد گروه کواد و تقابل با چین” align=”right” size=”xl”]عصرزاگرس/خدیجه ثنائیان زاده دکترای روابط بین الملل؛ جهان با افزایش رقابت ژئوپلیتیکی، رشد اقتصادی کند و تهدیدهای بهداشتی از کرونا ویروس همراه است. تاریخ حاکی از آن است که ترس آمریکا از ظهور ابرقدرت چین وجود دارد، بنابراین نفوذ فزاینده اقتصادی، نظامی و گسترش رد پای دیپلماتیک چین در منطقه هند-پاسفیک نگرانی آمریکا و گروه کد خبر : ۶۰۷۷۵/ عصرزاگرس/خدیجه ثنائیان زاده دکترای روابط بین الملل؛ جهان با افزایش رقابت ژئوپلیتیکی، رشد اقتصادی کند و تهدیدهای بهداشتی از کرونا ویروس همراه است. تاریخ حاکی از آن است که ترس آمریکا از ظهور ابرقدرت چین وجود دارد، بنابراین نفوذ فزاینده اقتصادی، نظامی و گسترش رد پای دیپلماتیک چین در منطقه هند-پاسفیک نگرانی آمریکا و گروه کواد را در برداشته است. ادعای یک جانبه چین در مورد خط نهم در دریای چین جنوبی ؛ کشتی جنگی سریع چین و ایجاد اولین پایگاه خود در خارج از کشور در جیبوتی، فعالیت‌های سطحی و زیرسطحی آن در اقیانوس هند فراتر از تنگه مالاکا موجب نگرانی‌های کشورهای منطقه مانند هند و ژاپن در مورد افزایش جاه طلبی چین شده است گفتگوی امنیتی چهار ضلعی، یک چارچوب مشاوره استراتژیک بین ایالات متحده، استرالیا، ژاپن و هند است. این اتحاد، روند همسویی استراتژیک در هند و اقیانوس آرام را تأیید می‌کند، این گروه چهارگانه همکاری‌های استراتژیک را برای مقابله با چالش‌های امنیتی و نظامی منطقه هند- پاسیفیک را ترسیم کرده‌اند. استرالیا و متحد اصلی آن ایالات متحده، نگران این هستند که چین به دنبال ایجاد پایگاه نظامی در اقیانوس آرام جنوبی باشد، از این رو این گروه در تلاش است تا ابتکار عمل چین در منطقه که توسط طرح یک کمربند یک جاده می‌باشند را کاهش دهند. کواد توسط چین به عنوان نسخه آسیایی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) مورد انتقاد قرار می‌گیرد . به طور کلی می‌توان گفت که اقتصاد کشورهای چون چین ، ژاپن، استرالیا به شدت با هم ادغام شده‌اند و هرگونه تلاش جدی برای جداسازی این اقتصادها، بی ثباتی در منطقه را به وجود می‌آورد و در حقیقت به نظر می‌رسد کواد چیزی جز یک فشار روانی و ژئوپلتیکی بر علیه چین نباشد و پکن نیز از این مطلب آگاه است. کواد و چهار کشوربرای موفقیت باید برای تعمیق همکاری‌های نظامی بین خود گام بردارند تا هدف مقابله با چین را نشان دهند و از این طریق مانع تلاش‌های آینده چینی‌ها برای تغییر بیشتر وضع موجود شوند و ظرفیت قابل قبولی برای این کار ایجاد کنند. همچنین چهار کشور باید برای بهبود قابلیت همکاری مشترک، اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی، اشتراک تدارکات برای پیش بینی نیرو و دسترسی پیشرفته و توسعه مشترک فناوری دفاعی، همکاری کنند. آن‌ها همچنین باید در زمینه تنظیم استاندارد ها بین خود همکاری کنند و یک طرح تأمین بودجه زیرساختی حیاتی چهار ضلعی هند و اقیانوس آرام را به عنوان جایگزینی مناسب برای ابتکار عمل کمربند و جاده چین ایجاد کنند چرا که با وجود شوک COVID-19 و آشفتگی‌های داخلی و حواس پرتی‌هایی که ایجاد کرده است، در حالی که هند به دلیل تصورات مختلف از تهدید چین، در میان چهار ایالت قرار دارد، اما این امر مانع از همکاری عمیق‌تر چهار کشور در زمینه تنظیم استاندارد، پیام رسانی دیپلماتیک، اقدامات عملی اقتصادی و همکاری نظامی برای حفظ قوانین لیبرال نمی‌شود. هر چند هر چهار کشور در جلوگیری از استفاده از اقدامات اجباری برای حل اختلافات سیاسی و ارضی در منطقه مشترک هستند. منافع مشترک هر چهار کشور در حفظ تعادل پایدار قدرت در منطقه، آزادی دریاها، نظم اقتصادی مبتنی بر قوانین باز، مقابله با دیپلماسی تحت رهبری رئیس جمهور جین پینگ، چین با ادعاهای خود در دریاهای شرق و جنوب چین و ترویج BRI خود، قاطع‌تر و بلند پروازتر شده است.[/cl-popup]

• دیجیاتو:

1. چین می‌گوید تاکنون ۷۰۰ هزار سایت ۵G راه‌اندازی کرده است

• باشگاه خبرنگاران جوان:

1. بزرگراه‌هایی که از روی آپارتمان‌ها رد می‌شوند

↓ فایل PDF شرح خبر ها

[cl-popup title=”خبرهای منتخب” show_on=”load” size=”l”]

1. چین انتظار دارد بایدن به اندازه ترامپ سختگیر باشد / تغییر لحن شاید، تغییر رفتار هرگز
2. چرایی تاخیر چین و روسیه در تبریک به بایدن از نگاه نیوزویک
3. احیای مجدد گروه کواد و تقابل با چین

 [/cl-popup]