فهرست سرخط اخبار امروز، ۲۵/آبان/۱۳۹۹:

• روزنامه دنیای اقتصاد:

1. [cl-popup title=”نگاه فعالان مدرن توریسم به «عصرکرونا» بررسی شد / ۶ گام تا رونق طبیعت‌گردی” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – نگاه فعالان مدرن توریسم به «عصرکرونا» بررسی شد / ۶ گام تا رونق طبیعت‌گردی” align=”right” size=”xl”]دنیای‌اقتصاد : روستاگردی یکی از سبک‌های گردشگری محسوب می‌شود که علاقه‌مندان متعددی در سرتا سر جهان دارد اما حجم سفر به روستاها(طبیعت‌گردی) به علت شیوع ویروس کرونا در ماه‌های اخیر تا حدودی- در مقایسه با سفرهای بین شهری- افزایش یافته است. برای توسعه این سبک از گردشگری در ایران ۶ گام موثر شناسایی شده است که شامل فرهنگ‌سازی برای توریست، معرفی روستاها، اعلام ارزش‌های روستاها و اعطای مجوز اجاره اتاق به روستاییان به منظور اقامت گردشگران در آنها می‌شود. همچنین تشویق توریست‌ها از سوی دولت و تولید محتوای مناسب از گردشگری روستایی و عشایر نیز از جمله اقداماتی است که می‌تواند موجب جذب بیشتر توریست در روستاها شود. محمد ملک‌شاهی یکی از فعالان حوزه راهنمایان تور عشایر در این باره به «دنیای‌اقتصاد» گفت: گردشگری روستایی یک گردشگری بلند مدت محسوب می‌شود زیرا برای برقراری ارتباط با خانواده‌های روستایی و عشایر گردشگران نیازمند زمان هستند. در این نوع از گردشگری توریست‌ها در صورت تمایل می‌توانند فعالیت‌هایی همچون چوپانی، کشاورزی و… که در روستاها مرسوم بوده و به‌صورت روزمره صورت می‌گیرد را انجام دهند. توریست‌ها در زمان انجام کارهای روستاییان با فرهنگ روستا نشینان بیشتر آشنا می‌شوند و از زندگی پر مشغله شهری آسوده و زندگی آرام و لذت بخش روستایی را تجربه می‌کنند. وی تاکید کرد: از سوی دیگر باید همزمان با توسعه گردشگری روستایی آموزش‌هایی نیز به توریست‌ها داده شود تا آنها با فرهنگ و آداب و رسوم روستا نشینان آشنا شوند و در سفرهای خود با ساکنان روستا از نظر فرهنگی مشکلاتی پیدا نکنند. زیرا در صورت بروز چنین مشکلاتی ممکن است ساکنان روستاها از ورود گردشگران به آن محدوده استقبال نکنند. بنابراین فرهنگسازی در این امر برای توریست‌هایی که روستاها را به‌عنوان مقصد سفر خود انتخاب می‌کنند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به گزارش «دنیای‌اقتصاد» در واقع همان‌گونه که برای توسعه گردشگری روستایی در کشور نیازمند ایجاد زیرساخت‌های لازم در روستاها هستیم باید گردشگران را نیز برای چنین سفرهایی آماده کرده و به آنها آموزش‌های لازم جهت آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم روستانشینان هر منطقه را بدهند. تا به این واسطه بتوانیم توسعه گردشگری روستایی را با کیفیت بالا رونق بخشیم و از بروز مشکلات فرهنگی جلوگیری کنیم. در واقع می‌توان گفت اعلام ارزش‌های موجود در روستاها می‌تواند در جذب توریست تاثیر قابل توجهی بگذارد.  در اروپا نیز به علت وجود ویروس کووید-۱۹ گردشگران به‌جای سفر چند روزه و کوتاه با هواپیما، قطار و… به سفرهای یک هفته‌ای بدون استفاده از این وسایل نقلیه می‌پردازند و به روستاهای اطراف استان خود سفر می‌کنند. در اروپا برخی از خانوارهای روستایی از دولت مجوزی برای اجاره یکی از اتاق‌های منزل خود دریافت کرده‌اند تا گردشگرانی که قصد اقامت در روستاها را دارند از این اتاق‌ها استفاده کنند. در ایران نیز دولت باید چنین اقدامی را انجام دهد تا هم درآمد روستاییان افزایش پیدا کند و هم گردشگران بتوانند در سفرهای خود به روستاها اقامت داشته باشند. ملک شاهی عنوان کرد: تولید محتوای مناسب برای گردشگری روستایی و عشایر در فضای مجازی یکی از اقدامات تاثیرگذار و مهم در توسعه گردشگری روستایی محسوب می‌شود زیرا با چنین اقدامی افراد می‌توانند با روستاهای موجود در مناطق مختلف آشنا شده و آنها را برای سفر انتخاب کنند. از سوی دیگر تشویق توریست‌ها توسط دولت برای سفر به این مناطق می‌تواند در توسعه گردشگری روستایی تاثیرگذار باشد. همچنین دولت به این منظور می‌تواند در قالب مسابقه‌ای از گردشگران بخواهد از سفر خود توضیحاتی را در فضای مجازی تعیین شده‌ای قرار داده و جوایزی نیز برای گردشگری که بهترین توضیح از روستایی را که به آن سفر کرده ارائه دهد‌ در نظر بگیرد.[/cl-popup]
2. [cl-popup title=”اولین خواسته توریست خارجی هدف شناسایی شد / اقامتگاه مطلوب چینی‌ها در ایران” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – اولین خواسته توریست خارجی هدف شناسایی شد / اقامتگاه مطلوب چینی‌ها در ایران” align=”right” size=”xl”]دنیای اقتصاد : توریست چینی هدف اول بازار گردشگری ایران تعیین شد. تحقیقات میدانی فعالان بازار گردشگری ایران از اولین خواسته «توریست‌های خارجی هدف اول جذب» که شناسایی اقامتگاه‌های مطلوب آنها است خبر می‌دهد. طبق این تحقیقات گردشگران چینی به دنبال اقامت در اقامتگاه‌های بوم‌گردی و خانه‌های سنتی هستند.برنامه دولت برای جذب گردشگر چینی درحال‌حاضر تحت تاثیر ویروس کرونا قرار گرفته اما پیش‌بینی می‌شود که با مهار کامل این ویروس مرگبار، جریان ورود گردشگر دوباره به حالت طبیعی بر‌گردد. با توجه به جمعیت چین، این کشور دارای بیشترین توریست در جهان است از همین رو بسیاری از کشورها قصد جذب گردشگران فعال آن را دارند تا با رونق بخشیدن به بازار گردشگری کشور خود بتوانند همگام با آن درآمد ارزی و اشتغال نیز برای کشورهای خود ایجاد کنند. ایران نیز بیش از یک دهه است چین را به‌عنوان کشور هدف برای جذب گردشگر مشخص کرده اما تاکنون با سرعتی بسیار پایین اقدامات مربوط به آن صورت می‌گرفت. حدودا از هشت ماه اخیر سرعت اجرایی کردن برنامه‌ها درخصوص دستیابی به بازار گردشگری چین روند افزایشی به خود گرفت و علاوه‌بر دولت بخش خصوصی نیز در این راستا گام‌های موثری برداشت. مهم‌ترین وظیفه‌ای که دولت در این پروژه به عهده دارد تسهیل مسیر و شرایط ورود و اقامت گردشگران خارجی است، از همین رو دولت در چند ماه اخیر علاوه‌بر برگزاری نشست‌ها و سمینارهای متعدد با مقامات چینی با هدف ایجاد مشوق‌هایی برای ترغیب گردشگران چینی به قرار دادن ایران به‌عنوان مقصد گردشگری خود؛ اقدام به لغو روادید برای توریست‌های کشور چین کرده‌است. همچنین دولت مشوق‌ها و محرک‌هایی درخصوص ساخت اقامتگاه‌های سنتی، بوم‌گردی و احیای اقامتگاه‌ها و کاروانسراهای واقع در جاده ابریشم در نظر گرفته تا از این طریق سرمایه‌گذاران بخش خصوصی ترغیب به احیای این بناها شوند.دولت درحال حاضر به موضوع تبلیغات، اطلاع‌رسانی و معرفی ایران در چین نیز توجه ویژه‌ای داشته و اقدامات قابل توجهی انجام داده که یکی از آنها معرفی جاذبه‌ها و ظرفیت‌های گردشگری ایران از طریق پیام‌رسان وی‌چت است که در کشور چین فعال است.به گزارش «دنیای اقتصاد» بخش خصوصی نیز در زمینه جذب بیشتر گردشگر چینی گام‌های موثری برداشته است که در همین راستا حرمت‌الله رفیعی رئیس هیات‌مدیره انجمن صنفی دفاتر مسافرتی ایران به «دنیای اقتصاد» گفت: حضور در نمایشگاه‌های مختلف چین، امضای تفاهم‌نامه با اپراتورهای گردشگر چینی و حضور آژانس‌های گردشگری فعال ایران در چین که اولین بازار هدف گردشگری محسوب می‌شود و همچنین ورود مدیران آژانس‌های این کشور به ایران به‌منظور معرفی کامل ایران از جمله اقدامات بخش خصوصی‌ است. وی افزود: علاوه‌بر آن در کشور به‌صورت گسترده آموزش بخش‌های مختلف نیز آغاز شده است که آموزش کامل زبان چینی و پرورش افراد مسلط به این زبان، تهیه غذای چینی و همچنین آداب و رسوم چینی از جمله این آموزش‌ها برای عرضه‌کنندگان خدمات گردشگری به‌شمار می‌رود. یکی از مواردی که بسیاری از گردشگران چینی نسبت به آن نارضایتی خود را اعلام کرده‌اند مربوط به کیفیت هتل‌های فعال در ایران است که از نظر این گروه از توریست‌های خارجی قابل رقابت با هتل‌های سایر کشورهای مقصد گردشگری آنها نیست. برای برطرف کردن این مشکل بخش خصوصی با سرمایه‌گذاری در حوزه‌ اقامتگاه‌های سنتی و بوم‌گردی موجب افزایش این نوع از اقامتگاه‌ها شد و در حال حاضر به علت اینکه از ورشکستگی و آسیب دیدن هتل‌ها نیز جلوگیری شود به‌صورت یک شب در میان گردشگران چینی را در هتل‌ها و اقامتگاه‌های سنتی اسکان می‌دهند. بازتاب ورود توریست‌های چینی به کشور نشان داده اغلب این گردشگران تمایل دارند در خانه‌های بومی و اقامتگاه‌های محلی و سنتی ساکن شوند.بررسی‌های «دنیای اقتصاد» نشان می‌دهد با توجه به نوع برخورد چینی‌ها با ایران و سیاست موجود در میان دو کشور ایران می‌تواند از فرصت استفاده کرده و با ایجاد شرایط سیاسی بدون حاشیه در میزان گردشگر ورودی خود به یک ثبات نسبی دست یابد.محسن حاج‌سعید رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی راهنمایان گردشگری ایران نیز در این باره گفت: ایران به علت حوادث سیاسی که پس از تحریم‌ها دائما تجربه کرده معمولا با مشکلاتی مواجه است، از همین رو معمولا ۴۰ تا ۶۰ درصد تورهای گردشگری ورودی به کشور را از دست می‌دهد.  همچنین نبود کمپین‌هایی با زبان چینی نیز می‌تواند در دفع گردشگر چینی تاثیر بگذارد؛ همین امر می‌تواند از نظر اقتصادی لطمه جدی به ایران وارد کند زیرا توریست‌های چینی سالانه ۲۶۱ میلیارد دلار در زمان حضور در سایر کشورها هزینه می‌کنند؛ بنابراین کشورهایی که در این حوزه سرمایه‌گذاری‌های جدی‌تری می‌کنند بیشترین درآمد را نیز دارند.وی افزود: طبق اطلاعات آماری پس از گردشگران چینی گردشگران آمریکایی با ۱۲۰ میلیارد دلار جزو ولخرج‌ترین گردشگران محسوب می‌شوند که بعد از آن به ترتیب توریست‌های کشورهای آلمان، انگلیس و فرانسه قرار دارند. رئیس هیات‌مدیره کانون انجمن‌های صنفی راهنمایان گردشگری ایران در پاسخ به علت صرف زمان طولانی ایران در جذب گردشگر چینی عنوان کرد: بزرگ‌ترین مشکل در این حوزه این است که از لازمه‌های جذب گردشگر چینی مطلع نیستیم. در صورتی که باید همزمان با شرکت در نمایشگاه‌‌ها به رویدادهای فرهنگی، انتشار مجلات، ساخت فیلم، ساخت کلیپ و… نیز بپردازیم؛ علاوه‌بر آن می‌توانیم با تبلیغات در مجلات و نشریات آنها ایران و جاذبه‌های آن را به‌طور کامل به گردشگران چینی معرفی کنیم. در واقع تنها با تبلیغات هدفمند و مداوم می‌توانیم نتایج مطلوبی به دست آوریم.وی تاکید کرد: دولت باید از خام‌فروشی فاصله گرفته و تمرکز خود را بر فعالیت‌های منسجم در صنعت گردشگری بگذارد و با توجه به امنیت حاکم در کشور می‌تواند با تعیین قوانینی جدید در بخش‌های گردشگری ایران میزان جذب گردشگر چینی را به‌طور چشمگیری افزایش دهد. همچنین با احیای خط ریلی جاده ابریشم و اهمیت دادن به روابط خوب پرسابقه میان ایران و چین، کشورمان را به مهم‌ترین مقصد گردشگری توریست‌های چینی تبدیل کند؛ بنابراین دولت‌مردان نباید در جلسات تنها به امضای یک تفاهم‌نامه اکتفا کنند.[/cl-popup]
3. آثار دو بعدی «انتخابات آمریکا» در بازار جهانی گردشگری بررسی شد / نجات توریسم از ویروس سیاسی
4. چین برای رسیدن به «رهبری فناوری جهان» برنامه‌ریزی کرد
5. ادامه رشد بازار خودروی چین

• خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا):

1. نرخ رسمی ۲۲ ارز کاهش یافت
2. با تایید AFC؛ راهیابی ایران به مرحله بعدی انتخاب میزبان جام ملت‌های ۲۰۲۷ آسیا
3. تاکید گروه ۷۷ به اضافه چین بر لغو فوری تحریم‌های ایران
4. چین پیروزی بایدن را تبریک گفت

• خبرگزاری صدا و سیما:

1. در اجلاس وزرای خارجه این گروه در نیویورک / درخواست گروه ۷۷ و چین برای رفع فوری تحریم‌های ایران
2. [cl-popup title=”موسسه روابط بین المللی و راهبردی فرانسه / دولت‌های آمریکایی نتوانسته اند چین را به زانو درآورند” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – موسسه روابط بین المللی و راهبردی فرانسه / دولت‌های آمریکایی نتوانسته اند چین را به زانو درآورند” align=”right” size=”xl”]موسسه روابط بین المللی و راهبردی فرانسه اعلام کرد: تجربیات دولت‌های پیشین آمریکا نشان می‌دهد که هیچ کدام از این دولت‌ها نتوانسته اند چین را از نظر اقتصادی و سیاسی به زانو در آوردند. به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛  پایگاه اینترنتی نشریه موسسه روابط بین المللی و راهبردی (IRIS)، اندیشکده‌ای مستقر در فرانسه که رویداد‌ها و تحولات سیاسی و اجتماعی جهان را تجزیه و تحلیل می‌کند، در مقاله‌ای به قلم بارتلمی کورمون Barthélémy Courmont به بررسی سیاست‌های جو بایدن، در قبال چین پرداخت. نویسنده مقاله در این یادداشت می‌نویسد: با روی کار آمدن جو بایدن در ژانویه آینده، سیاست خارجی آمریکا به احتمال فراوان دستخوش تحولاتی از نظر شکلی و ماهوی در پاسخ به اراده چهل و ششمین رئیس جمهور برای تقویت تأثیر واشنگتن در صحنه بین الملل خواهد شد. در حقیقت، سیاست خارجی دولت ترامپ از انزوا و بی علاقگی آشکار در بسیاری از زمینه‌هایی که منافع آمریکا در دوران ریاست جمهوری قبلی به وضوح ابراز شده بود، رنج می‌برد. به عنوان مثال، دونالد ترامپ، در طول چهار سال ریاست جمهوری خود هرگز به قاره آفریقا نرفت و به طور مداوم از متحدان اروپایی خود دوری می‌کرد، گفتگوی رژیم اسرائیل و فلسطین را مسدود کرد و سیاست‌های آسیایی را که در زمان باراک اوباما در اولویت قرار داشت کنار گذاشت. او به محض ورود به کاخ سفید با خروج از پیمان شراکت ‏راهبردی ‏بازرگانی آزاد ‏کشور‌های ‏دو ‏‏سوی ‏اقیانوس آرام موسوم به ‏پیمان شراکت ‏‏ترنس _ پسیفیک‎‏‏”‏‎‏TPP‏‎‏“‏‎‏ به همکاری‌های راهبردی و اقتصادی که در این زمینه شکل گرفته بود پایان داد.

   سیاست دونالد ترامپ درباره آسیا به طور خلاصه به دو رویکرد خلاصه شد: اول) گشایشی _ ستودنی، اما آماده نشده و ناتمام در قبال کره شمالی. دوم) به راه انداختن “جنگ‌های تجاری” علیه چین؛ بنابراین سیاست آسیایی واشنگتن طی چهار سال گذشته متمرکز بر چین بود و در کل سیاست خارجی آمریکا در این چهار سال معطوف به نگرانی درباره افزایش قدرت گرفتن پکن در جهان خلاصه شد. با این حال، تصور اینکه تغییر دولت با بازنگری عمیق در روابط با چین همراه باشد، به همان اندازه که اغراق آمیز خواهد بود، ساده لوحانه نیز خواهد بود. چون خصومت با پکن آنقدر ماهیت موجودیتی و حتی گاهی غیر منطقی به خود گرفته است که همه محافل سیاسی در آمریکا درباره ضرورت مبارزه با چین اجماع نظر دارند. جو بایدن در جریان مبارزات انتخاباتی و بویژه در مناظره نخست خود با دونالد ترامپ در مورد سیاست خارجی، موضع روشنی در مورد چین گرفت، و تاکید کرد که پکن باید به قوانین بین المللی احترام بگذارد. اما او در اینجا به چه قوانینی اشاره می‌کند؟ و مهمتر از همه، تفاوت این رویکرد در اهداف با دونالد ترامپ چیست؟ بیش از همه، پشت ” قوانین بین المللی ‏ ” واقعیت تعادل تجاری پنهان است که به وضوح اکنون به نفع پکن است و بهبود چشمگیر اقتصاد چین در برابر مشکلات آمریکا بیش از پیش در حال افزایش است. برای درک بهتر واقعیت روابط تجاری و اقتصادی میان چین و واشنگتن باید متذکر شویم که مازاد تجارت بین چین و آمریکا تنها در ماه سپتامبر امسال ۳۴.۲ میلیارد دلار و در ماه اکتبر ۳۱.۴ میلیارد دلار بوده است که در مقیاس سالیانه، یعنی نسبت به همین مدت زمان در سال گذشته، ۲۰ درصد افزایش نشان می‌دهد. این داده‌ها و آمار و ارقام رسمی ‏منتشر ‏شده به روشنی نشان می‌دهد که جنگ تجاری که دونالد ترامپ علیه چین به راه انداخت جواب نداده است. در نتیجه اگرچه رئیس جمهور آینده آمریکا بدون شک در روابط خود با پکن به ظاهر مهربان‌تر خواهد بود، اما به طور حتم تمایل به کاهش کسری تجاری، افزایش تعرفه‌های گمرکی و تحمیل توافقنامه‌های تجاری مذاکره شده به چین با رفتن دونالد ترامپ از کاخ سفید ادامه خواهد یافت. روش تغییر خواهد کرد؛ بنابراین می‌توان در مورد ادبیات و شیوه اقناعی که چهل و ششمین رئیس جمهور آمریکا را به کار می‌گیرد، تعجب کرد، که بدون شک راهبرد محوری که باراک اوباما در دوران ریاست جمهوری خود در قبال چین در پیش گرفته بود بر جنگ تجاری با این کشور ترجیح داده خواهد شد. به طور خلاصه در برخورد با چین نیات تغییری نخواهد کرد و فقط شیوه تغییر می‌کند. همچنین ممکن است که آمریکا به دنبال نزدیک شدن به سایر شرکای آسیایی و حتی بستن پیمان CPTPP باشد که بر اساس بستر پیمان شراکت ‏راهبردی ‏بازرگانی آزاد ‏کشور‌های ‏دو ‏‏سوی ‏اقیانوس آرام موسوم به ‏پیمان شراکت ‏‏ترنس _ پسیفیک‎‏‏”‏‎‏TPP‏‎‏“‏‎‏ و اعضایش به استثنای آمریکا باشد. چندین کشور آسیایی مانند ژاپن، ویتنام، سنگاپور حتی استرالیا و نیوزلند بدون شک طرفدار “بازگشت” واشنگتن به این گونه پیمان‌ها برای مقاومت بهتر در برابر پکن خواهند بود. با این حال، اگرچه ترامپ قادر به پیشنهاد گزینه دیگری نبود، اما به هر حال محدودیت‌های پیمان شراکت ‏راهبردی ‏بازرگانی آزاد ‏کشور‌های ‏دو ‏‏سوی ‏اقیانوس آرام موسوم به ‏پیمان شراکت ‏‏ترنس _ پسیفیک‎‏‏”‏‎‏TPP‏‎‏“‏‎‏ و محدودیت‌ها راهبرد محوری را که نتایج آن خیلی کمتر از وعده‌ها بود آشکار ساخت.

   از بایدن در آسیا به عنوان موهبت یاد نمیشود // واشنگتن تنها مایل به ایجاد توافق نامه‌های تجاری با کشور‌های آسیایی نیست، بلکه به توسعه روابط خود با اتحادیه اروپا که این اواخر توافق نامه‌ای با ویتنام ایجاد کرده است و ایجاد ساز و کار‌های مانند آسه آن+۳ یا آسه آن + ۶ نیز فکر می‌کند. جا برای جولان دادن آمریکا وجود دارد، اما با توجه به ناکامی‌های گذشته، از جو بایدن در آسیا به عنوان یک موهبت در زمینه‌های اقتصادی نگاه نمی‌شود. در ورای ” قوانین بین المللی‏ ” که آمریکا علیه چین اعمال می‌کند واقعیت وابستگی آمریکا به اقتصاد چین نیز نهفته است، واقعیتی که هم جمهوری خواهان و دموکرات‌ها به راحتی بر آن اتفاق نظر دارند. اما در چارچوب همه گیری بیماری ناشی از ابتلا به ویروس کرونا ۲۰۱۹ (کووید-۱۹) و بحران اقتصادی بین المللی درحال ظهور، این وابستگی صرف نظر از اینکه چه ساز و کار‌هایی توسط دولت جدید به اجرا گذاشته می‌شود تقویت خواهد شد. برای درک این مسئله کافی است که فقط به گذشته نگاه کنید و ببینید که بحران بین المللی سال ۲۰۰۸ چگونه قدرت چین را تسریع کرده است، و با بهبود فعلی فعالیت‌های اقتصادی در چین در حال حاضر مقایسه کنید. حتی بیشتر از این‌ها می‌توان به اهداف بسیار بلند پروازانه اقتصادی چین در پانزده سال آینده که پکن اعلام کرده است توجه کنیم. در میان این اولویت‌ها که توسط شی جینپینگ رئیس جمهوری چین تعیین شده است، هدف دو برابر شدن کل تولید اقتصادی و درآمد سرانه چین تا افق سال ۲۰۳۵ وجود دارد. حالا سئوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که این اعلام رئیس جمهوری چین آیا به طور صرف اثر اعلامی یا پیش بینی دارد؟ در نهایت، مهم نیست، مهم این است که پیام ارسال شده به واشنگتن روشن است: پکن قصد ندارد در مقابل آمریکا سر خم آورد و مسیر پیشرفت و ترقی خود را بدون آنکه چه نوع رابطه‌ای با آمریکا داشته باشد ادامه خواهد داد.  در ورای ” قوانین بین المللی ‏” مورد نظر جو بایدن، نگرش پکن در مورد مسائل سیاسی و راهبردی نیز نهفته است؛ بنابراین، سئوالی که اینجا مطرح می‌شود اینکه آیا جو بایدن قصد دارد درمورد سرنوشت هنگ کنگ، تایوان، دریای چین جنوبی، اویغور‌ها و سایر اقلیت‌ها، حقوق بشر و در مورد استقرار تدریجی سیطره چین در عرصه آسیایی و حتی فراتر از آن مقابله کند؟ به نظر می‌رسد طی سه دهه گذشته، چین به موازات صعود مقاومت ناپذیر خود، با دولت‌های جمهوری خواه، که در مرحله مقابله با مسائل تجاری قرار گرفته اند، بهتر توافق کرده است، اما در مورد حقوق بشر و آنچه پکن مداخله در سیاست داخلی خود می‌داند بیشتر حالت ملاحظه کاری وجود داشته است.  با توجه به تجربیات گذشته دولت‌های آمریکا می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که دولت‌های کلینتون و اوباما هیچگاه نتوانستند درباره مسائل سیاسی چین را مجبور به پیروی از خواسته‌های خود کنند. درباره مسائل اقتصادی و تجاری نیز همه دولت‌های آمریکا در برابر چین ناتوان بوده اند. حالا سئوالی که مطرح می‌شود اینکه آیا جو بایدن، بهتر از پیشینان خود اقدام خواهد کرد؟ می‌توانیم آرزوی چنین کاری را برای او داشته باشیم، اما می‌توانیم در آن نیز شک کنیم.[/cl-popup]

3. سخنگوی وزارت خارجه چین گفت: چین به انتخاب مردم آمریکا احترام می‌گذارد
4. وزارت خارجه چین؛ چین هرگز اجازه مداخله به آمریکا در تایوان نمی دهد

• پایگاه خبری تحلیلی انتخاب:

1. [cl-popup title=”امین‌زاده، معاون وزیر خارجه در دولت اصلاحات: چاره‌ای جز تنش‌زدایی در روابط با آمریکا نداریم” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – امین‌زاده، معاون وزیر خارجه در دولت اصلاحات: چاره‌ای جز تنش‌زدایی در روابط با آمریکا نداریم” align=”right” size=”xl”]محسن امین‌زاده، معاون وزیر امورخارجه در دولت خاتمی، در جلسه حزب توسعه‌ملی با عنوان “ضرورت تنش‌زدایی در روابط ایران و آمریکا” گفت: اقتصاد ایران زمانی توسط ترامپ تحریم شد که تقریبا از همه جای اقتصاد جهان منفصل شده بود. تامل در مناقشات اقتصادی آمریکا و چین نشان می‌دهد که پیوستگی اقتصادی دو کشور تا چه میزان برای تحریم‌های آمریکا محدودیت ایجاد می‌کند. پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : محسن امین‌زاده، معاون وزیر امورخارجه در دولت خاتمی، در جلسه حزب توسعه‌ملی با عنوان “ضرورت تنش‌زدایی در روابط ایران و آمریکا” که اول آبان‌ماه برگزار شد؛ گفت: اقتصاد ایران زمانی توسط ترامپ تحریم شد که تقریبا از همه جای اقتصاد جهان منفصل شده بود. تامل در مناقشات اقتصادی آمریکا و چین نشان می‌دهد که پیوستگی اقتصادی دو کشور تا چه میزان برای تحریم‌های آمریکا محدودیت ایجاد می‌کند. مهمترین اظهارات او بدین شرح است: آمریکا می‌خواهد مانع پیشی گرفتن اقتصاد چین از اقتصاد آمریکا شود؛ اما درهم‌تنیدگی اقتصاد دو کشور و اقتصاد جهانی محدودیت‌های زیادی برای آمریکا ایجاد می‌کند. بدون پیوندهای اقتصادی چین و آمریکا، چین هرگز به قدرت اقتصادی بزرگ و مستقل امروز بدل نمی‌شد؛ حتی اقتصاد آمریکا به‌شدت به اقتصاد چین وابسته است. ۱۰سال پیش تهدید توقف کامل صدور نفت ایران می‌توانست بحران اقتصادی در جهان ایجاد کند؛ اما امروز چنین نیست. از ۱۰سال پیش آمریکا در مسیر استخراج نفت از لایه‌های شیل حرکت کرده و موفق شد با تکنولوژی‌های نو هزینه استخراج نفت شیل را کاهش دهد و نهایتا به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان بدل شود. آمریکایی که بزرگترین مصرف‌کننده انرژی جهان و همواره بزرگترین واردکننده نفت جهان بوده، از سه سال پیش به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان بدل شده و حتی بالاتر از عربستان و روسیه قرار گرفته است. همین شرایط باعث شده که وقتی ایران می‌گوید تنگه هرمز را می‌بندد، آقای ترامپ بگوید: هر کشوری نفتش از تنگه هرمز رد می‌شود، خودش بیاید از عبور کشتی‌های نفتی محافظت کند. چرا چنین می‌گوید؟ زیرا آمریکا دیگر نیازی به نفت خلیج‌فارس ندارد و شرکت‌های نفت آمریکا می‌توانند با قدرت عظیم تولید خود بازار نفت جهان را مدیریت کنند. امروز نه‌تنها توقف صدور نفت خلیج‌فارس به آمریکا آسیبی نمی‌رساند، بلکه بدون همراهی آمریکا در مدیریت بازار نفت، هر زمان ممکن است که قیمت نفت به‌شدت سقوط کند. این وضعیت باعث شده که نه‌تنها توقف صدور نفت ایران هیچ تاثیری روی قیمت نفت و اقتصاد جهان نگذارد، بلکه همه کشورهای تولیدکننده نفت مشتاق باشند که ایران نفت صادر نکند. نفت که تا دیروز سلاح کشورهای خاورمیانه بود و تصمیم کشورهای نفتی روی تصمیمات آمریکا و اروپا نیز اثر می‌گذاشت و آنها را به انفعال می‌کشاند، امروز هیچ کاربرد راهبردی در مقابل آمریکا و غرب ندارد. سلاح نفت هویتش را از دست داده است و امروز کشورهای خریدار نفت برای تولیدکنندگان نفت شرط تعیین می‌کنند. ایران برای خروج از این وضعیت بحرانی باید تنش‌های در روابطش با آمریکا را کاهش دهد. قرار نیست ایران با آمریکا و همه خواسته هایش کنار بیاید؛ اما باید بدانیم که بدون کاهش بحران در روابط ایران و آمریکا هیچ کشوری با ایران همکاری اقتصادی نخواهد کرد. در وضعیت فعلی، هیچ کشوری از جمله چین و عراق و هند و روسیه هم با ایران همکاری اقتصادی نمی‌کنند. حتی پول‌های بلوکه‌شده ایران در بانک‌های کشورهایشان را هم پس نمی‌دهند. چینی‌ها هم همه‌چیز را منوط به کاهش تنش میان ایران و آمریکا می‌کنند. این کشورهای دوست ایران ضمن ابراز تمایل شدید به همکاری با ایران می‌گویند که شما اول باید مشکلاتتان را با آمریکا حل کنید و بعد برای همکاری‌های اقتصادی گسترده با هم تفاهم کنیم. هیچ کشوری حاضر نیست در وضعیت بحران روابط ایران و آمریکا با ایران همکاری کند.[/cl-popup]

• باشگاه خبرنگاران جوان:

1. افزایش ۳ برابری فناوری ۵G در چین

• می متالز:

1. بلومبرگ پیش‌بینی کرد: تکمیل روند انتقال قدرت از آمریکا به چین تا سال ۲۰۳۵

1. گیتی آنلاین:

1. [cl-popup title=”تعهد بزرگ «شی جین پینگ» به «آب های» رودخانه «یانگ تسه»” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – تعهد بزرگ «شی جین پینگ» به «آب های» رودخانه «یانگ تسه»” align=”right” size=”xl”]رهبر چین بعد از شرکت در سی امین سالگرد گرامیداشت توسعه و گشایش منطقه «پودونگ» در شانگهای، از استان «جیانگ سو» که آن نیز یک استان اقتصادی مهم در حاشیه رودخانه «یانگ تسه» است، بازدید کرد؛ این بازدید، سیزدهمین سفر و نظارت داخلی شی جین پینگ از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون و اولین سفر او بعد از برگزاری پنجمین جلسه عمومی نوزدهمین کمیته مرکزی چین محسوب می شود. کانون توجه رهبر چین در این برهه زمانی رودخانه «یانگ تسه»، کانال بزرگ « Grand Canal» و پروژه تغییر جهت حرکت آب از جنوب به شمال است؛ شی جین پینگ در حال برنامه ریزی درباره چگونگی عملکرد عالی چین در آب های این رودخانه در طول ۵ سال آتی است. رودخانه «یانگ تسه» واقع در استان «جیانگ سو» در ساحل شرقی چین، از سمت شرق به غرب می رود و کانال بزرگ (Grand Canal) از شمال به جنوب امتداد دارد؛ می توان اینطور گفت که آب، متمایزترین نماد طبیعت و بشریت در جیانگ سو است. دلتای رودخانه «یانگ تسه» شامل استان جیانگ سو، شهر شانگهای و استان «ژجیانگ» می شود و راس کمربند اقتصادی رودخانه «یانگ تسه» است؛ کمربند اقتصادی یانگ تسه یک استراتژی ملی برای توسعه عظیم منطقه ای در چین محسوب می شود. در ژانویه سال ۲۰۱۶ میلادی بود که سران چین مقدمات و سازوکارهای ارتقاء پیشرفت کمربند اقتصادی رودخانه یانگ تسه را تدوین و در این بین، پیشنهاد «حفاظت و نه توسعه» را ارائه کردند؛‌ تقریبا ۵ سال از آن زمان می گذرد و این سوال مطرح می شود که شهرهای واقع در امتداد رودخانه یانگ تسه، امروز چطور به نظر می رسند؟ در تاریخ ۱۲ نوامبر سال جاری میلادی بود که رهبر چین به شهر «نانتونگ» آمد؛ نانتونگ یک سد مهم زیست محیطی قبل از جریان آب رودخانه یانگ تسه به دریا است. شی جین پینگ چنین منظره ای را در منطقه «بین جیانگ» (Binjiang) در «Wushan» مشاهده کرد. در طول ۵ سال گذشته، ۵۳ اسکله غیرقانونی در « Wushan» و در امتداد رودخانه تخریب شد؛ پارک های شیمیایی و همچنین ۳۹۶ شرکت شیمیایی در امتداد رودخانه به طور کامل بسته شدند؛ ۲ هزار و ۲۶۴ مجرای فاضلاب به سمت این رودخانه نیز پیدا شدند. رهبر چین با حضور در جلسات هم اندیشی اخیر با محور توسعه یکپارچه در دلتای رودخانه یانگ تسه، اینطور تاکید کرد که: ما نه تنها باید در خط مقدم توسعه اقتصادی باشیم، بلکه باید در مسیر ساخت و حفاظت زیست محیطی نیز در جایگاه پیشرو قرار بگیریم. در تاریخ ۱۳ نوامبر بود که رهبر چین به یانگژو که یک شهر تجاری مرفه در مرکز جیانگ سو است، آمد؛ یانگژو مبداء کانال بزرگ (Grand Canal) است که شمال و جنوب چین را به هم وصل می کند و بدنبال افتتاح کانال بزرگ، ایجاد شد و رونق گرفت. کانال بزرگ چین مجموعا طولی معادل ۳۲۰۰ کیلومتر دارد و طولانی ترین و بزرگ ترین کانال جهان محسوب می شود و تاریخی بیش از ۲ هزار و پانصد ساله دارد؛ این کانال درست مانند «دیوار بزرگ» چین، یکی از نمادهای فرهنگی ملت چین به حساب می آید. سفر دریایی از طریق کانال بزرگ چین تا حد بسیار زیادی تبادلات اقتصادی و توسعه و پیشرفت بین شمال و جنوب چین را ارتقاء بخشیده و همچنین باعث رفاه اقتصادی در امتداد کانال و ظهور شهرها شده است؛ کانال بزرگ چین که در فهرست میراث فرهنگی جهان نیز آمده است، شبیه خونی جاری در سرزمین چین است که شعرهای افسانه ای زیادی درباره آن نوشته شده است. رهبر چین در پارک زیست محیطی و فرهنگی « Sanwan» واقع در شهر یانگژو که پارکی با مساحت بیش از ۲۰۰ هکتاری در امتداد کانال بزرگ چین است، در جریان پیشرفت های زیست محیطی و حفاظت و بهره مندی از میراث فرهنگی قرار گرفت؛ ۳ سال قبل یعنی در سال ۲۰۱۷ میلادی بود که رهبر چین از پارک جنگی کانال بزرگ در شرق پکن بازدید کرد و گفت: کانال بزرگ، میراث گرانبهایی است که اجداد ما به ما سپرده اند. بر اساس برنامه ریزی های مصوب سال گذشته در چین، قرار شد ساخت پارک فرهنگی و ملی کانال بزرگ این کشور شامل ۸ استان و شهر، اساسا تا پایان سال ۲۰۲۳ میلادی و در حدود ۴ سال تکمیل شود؛ بخش مرتبط با جیانگ سو در امتداد کانال بزرگ چین تا پایان سال ۲۰۲۱ میلادی به عنوان یک منطقه کلیدی ساختاری تکمیل خواهد شد.  رهبر چین همچنین در یانگژو از پروژه صرفه جویی آب در پروژه تعیین جهت حرکت آب جنوب به شمال چین نیز بازدید کرد؛ این پروژه نهایتا امکان نوشیدن آب رودخانه یانگ تسه را برای مردم بسیاری از شهرهای شمالی چین که با کم آبی روبرو هستند فراهم می کند. پیشنهادات مربوط به چهاردهمین الگوی توسعه جدید ۵ ساله چین در زمینه پیشرفت های اجتماعی و اقتصاد ملی اخیرا در پنجمین نشست نوزدهمین کمیته مرکزی حزب کمونیست چین ارائه شده و در آن بر ضرورت تقویت حفاظت های اکولوژیکی و مدیریت رودخانه های اصلی و دریاچه ها و تالاب های مهم تاکید شده است؛ در این پیشنهادات همچنین بر ضرورت ساخت دیوار بزرگ، کانال بزرگ، «لانگ مارچ» (Long March)، رودخانه زرد و سایر پارک های فرهنگ ملی چین، ارتقاء توسعه کمربند اقتصادی رودخانه یانگ تسه و توسعه یکپارچه دلتای رودخانه یانگ تسه تاکید شده است. شی جین پینگ این بار از رودخانه یانگ تسه و کانال بزرگ در استان جیانگ سو بازدید کرد و درصدد است تا یک تحول جامع سبز و یک توسعه با کیفیت بالا را برای اقتصاد و جامعه چین در طول ۵ سال آتی طراحی کند.[/cl-popup]
2. مسیر پیش روی چین جهت تحقق خنثی سازی انتشار کربن تا سال ۲۰۶۰

• خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا):

1. کتاب «نظام سیاسی چین» منتشر شد

• اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران:

1. [cl-popup title=”تا سال ۲۰۵۰، آسیایی‌ها برنده اقتصاد جهانی خواهند بود / درواقعیت چین برنده جنگ سرد بوده است” show_on=”text” btn_label=”خبر منتخب – تا سال ۲۰۵۰، آسیایی‌ها برنده اقتصاد جهانی خواهند بود / درواقعیت چین برنده جنگ سرد بوده است” align=”right” size=”xl”]سال ۲۰۰۰، بازارهای نوظهور حدود یک‌پنجم تولید جهانی را تشکیل می‌دادند. سال ۲۰۴۲، آنها قرار است از اقتصادهای پیشرفته به‌عنوان بزرگ‌ترین عامل تولید ناخالص داخلی جهانی پیشی بگیرند و تا سال ۲۰۵۰، آنها تقریباً ۵۰ درصد از کل تولید جهان را به خود اختصاص خواهند داد. سال ۱۹۷۲، منطق جنگ سرد، ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهوری امریکا را به اتحادی بعید با مائوتسه تونگ سوق داد. اتحادی که باعث شد چین به جریان اصلی اقتصاد جهانی بازگردد. بلومبرگ در گزارشی تفصیلی به این موضوع پرداخته است که چین درواقع برنده جنگ سرد بوده است. سال ۱۹۹۱، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و «پایان تاریخ» به سرگرمی دنیا تبدیل شد و غرب عواقب ظهور چین را ندید. حالا با سرعت تمام سال ۲۰۲۰ رسیده و چین به‌عنوان یک قدرت بزرگ جهانی ظهور کرده است. حکومت تک‌حزبی و اقتصاد تحت سلطه دولت، به هشداری برای کشورهای خارجی تبدیل‌شده که باعث افتخار در پکن است. تا سال ۲۰۳۵، بلومبرگ پیش‌بینی کرده است که چین با پیشی گرفتن از ایالات‌متحده، بزرگ‌ترین اقتصاد جهان می‌شود شاید آن زمان حتی قدرتمندترین بازیگر سیاسی هم چین باشد. ظهور چین تنها بخشی از یک تغییر بزرگ است که هم‌اکنون در حال انجام است و به نظر می‌رسد در دهه‌های آینده سرعت بیشتری خواهد گرفت. بلومبرگ در تحلیل پیش‌بینی تولید ناخالص داخلی بالقوه ۳۹ کشور از ایالات‌متحده تا غنا را تا سال ۲۰۵۰ پیش‌بینی کرده است. نتایج نشان می‌دهد که دوره قابل‌توجه ثبات که از پایان جنگ جهانی دوم تا اوایل قرن ۲۱ وجود داشت رو به پایان است. مرکز ثقل اقتصادی از غرب به شرق در حال تغییر است. از اقتصادهای پیشرفته تا بازارهای نوظهور، از بازارهای آزاد تا بازارهای کنترل‌شده دولتی و از دموکراسی مستقر گرفته تا حاکمان اقتدارگرا و پوپولیست‌ها، همه‌چیز در حال تغییر است. این انتقال در حال حاضر در سیاست، اقتصاد و بازارهای جهانی در حال وقوع است و این تازه اول کار است. اتفاقات زیادی ممکن است رخ دهد که پیش‌بینی‌های بلومبرگ را از مسیر واقعی دور کند. بحران کووید-۱۹ نشان داد که همه‌گیری چطور می‌تواند نقشه اقتصادی جهانی را تغییر دهد. جنگ‌ها، بلایای طبیعی و بحران‌های اقتصادی می‌توانند همین تغییرات را انجام دهند. همین‌طور می‌توان سیاست‌های جهانی‌سازی و تغییرات اقلیمی را هم در نظر گرفت.

   *بازگشت شکوه آسیا // آسیا در حال بازگشت به مرکز اقتصاد جهانی است. اواخر قرن، بااینکه چین هنوز به سازمان تجارت جهانی ملحق نشده بود و هند همچنان زیر حکومت راج یا همان بریتانیا بود، آسیا فقط ۲۵ درصد از تولید جهانی را تشکیل می‌داد. رقمی که به‌طور قابل‌توجهی کمتر از آمریکایی شمالی و اروپا بود. اما تا سال ۲۰۵۰، قاره‌ای که در حال حاضر میزبان بیش از نیمی از جمعیت جهان است، بیش از نیمی از تولید اقتصادی را هم در برخواهد گرفت. امریکای شمالی و اروپا در حال عقب‌نشینی هستند. عمدتاً تحت تأثیر ظهور چین و هند، سهم بازارهای نوظهور از تولید ناخالص داخلی جهانی در حال افزایش است. سال ۲۰۰۰، بازارهای نوظهور حدود یک‌پنجم تولید جهانی را تشکیل می‌دادند. سال ۲۰۴۲، آنها قرار است از اقتصادهای پیشرفته به‌عنوان بزرگ‌ترین عامل تولید ناخالص داخلی جهانی پیشی بگیرند و تا سال ۲۰۵۰، آنها تقریباً ۵۰ درصد از کل تولید جهان را به خود اختصاص خواهند داد. تغییر قدرت نسبی کشورها بیشتر احساس می‌شود. طبق پیش‌بینی بلومبرگ در سال ۲۰۳۳، هند، ژاپن پر از جمعیت پیر را پشت سر می‌گذارد تا سومین اقتصاد بزرگ جهان شود. سال ۲۰۳۰، چین از ایالات‌متحده پیشی خواهد گرفت تا جایگاه بزرگ‌ترین اقتصاد جهان را اشغال کند. تا سال ۲۰۵۰، اندونزی ممکن است به لیگ بزرگ‌ترین اقتصادها وارد شود و به‌این‌ترتیب سه اقتصاد بزرگ جهان از بازارهای نوظهور آسیا خواهند بود.[/cl-popup]

• بازار:

1. به گزارش سازمان خواربار و کشاورزی جهانی؛ امریکا و چین بزرگترین تولیدکنندگان غذا در دنیا

↓ فایل PDF شرح خبر ها

[cl-popup title=”خبرهای منتخب” show_on=”load” size=”l”]

1. نگاه فعالان مدرن توریسم به «عصرکرونا» بررسی شد / ۶ گام تا رونق طبیعت‌گردی
2. اولین خواسته توریست خارجی هدف شناسایی شد / اقامتگاه مطلوب چینی‌ها در ایران
3. موسسه روابط بین المللی و راهبردی فرانسه / دولت‌های آمریکایی نتوانسته اند چین را به زانو درآورند
4. امین‌زاده، معاون وزیر خارجه در دولت اصلاحات: چاره‌ای جز تنش‌زدایی در روابط با آمریکا نداریم
5. تعهد بزرگ «شی جین پینگ» به «آب های» رودخانه «یانگ تسه»
6. تا سال ۲۰۵۰، آسیایی‌ها برنده اقتصاد جهانی خواهند بود / درواقعیت چین برنده جنگ سرد بوده است

 [/cl-popup]